kızık kısrak

kapanan bütün damarlar

soluğumu kesti,

ama yetiyordu bir bakışı ayakta kalan

kızıl kısrağın,

yorulmuyordu belki ama,

nallarının acısını yüreğimden biliyordum,

kazımıştım sevgisizliğin ismini kollarıma
ve hiçbir devlet kurumu almadı beni bünyesine,

sevmedi ninem bile seni sevdiğim gibi beni,

fakat ben her ağladığımda yanı başımdaydı,

götürmez bu yol gayrı beni suya,

sisli bu hüzün artık bulunmaz neşesi haritadan,

göçmez artık kuşlar gönlüne,

bu dağdan,