28 Kasım 2014 Cuma

,,,

Cemal, Özdemir, Nazım hepsi bir oldu,
Şiir etti seni hayatımdan bu şairler.
Güneş gözlerimi üşütüyor,
hava içimi yakıyor,
yapraklar sağa sola gitmesin can bulduğu ağacın gölgesinden diye var yer çekimi.
Tüm kuvvetini buna adamak derdi.
İnsanların yeryüzünde olması bahane, bu yüzden dört bir kıtaya dağılışımız...
Bu şehir sen yaşayacaksın diye kuruldu,
yoksa deniz kenarı sahil kasabasında bir türkü tutturmak dururken bu bozkırda işi ne?
Belediye senin için düzenledi bu şehri, yeşili, kaldırımları seversin diye...
Ve sen tüm bunlara ihanet ettin diye başladı bu kentsel sövüşüm.