Kağıt kalemi alınca elime başlıyor hayat sancılarını tekrar
duyar gibiyim annemin her kelimeyi zaman dilimine böldüm, tüm dil kurumum hem
fikir benimle ne de olsa kahvem yanıbaşımda, bir kaç teferruat için yardım
aldım hayattan, en çok da sevilmeyi öğrendim, ama hep sınıfta kaldım. Her
satıra bir kulp taktım, her pilavda bir kaşık bıraktım, uzanabildiğim her
ciğeri pisledim, gördüğüm her kediye pisiledim, beni rahatsız eden her sineği
öldürdüm, aldığım her nefeste de ben öldüm, benden geriye kalan, sizin olsun!