öyle

Kağıt kalemi alınca elime başlıyor hayat sancılarını tekrar duyar gibiyim annemin her kelimeyi zaman dilimine böldüm, tüm dil kurumum hem fikir benimle ne de olsa kahvem yanıbaşımda, bir kaç teferruat için yardım aldım hayattan, en çok da sevilmeyi öğrendim, ama hep sınıfta kaldım. Her satıra bir kulp taktım, her pilavda bir kaşık bıraktım, uzanabildiğim her ciğeri pisledim, gördüğüm her kediye pisiledim, beni rahatsız eden her sineği öldürdüm, aldığım her nefeste de ben öldüm, benden geriye kalan, sizin olsun!