cahiliye döneminden kalma bir aşk bu,
hani çöl çöl gezen muhacir gibi,
belki de ensar,
bilmiyorum,
böyle hani "yok deve"
dedirten cinsten,
ve evet,
yok deve, yürüyorum,
ayaklarımın derisini kum tanelerinde bıraka bıraka,
yenilerini koyuyorum yerine, kalbimden koparıp,
vaha da değil gözüm sonsuzlukta,
ölümü sevmiyorum ayakkabılarımı sevdiğim kadar,
gölgemi de alıp,
gidiyorum,
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder