bir kulağımdan girip,
öbür kulağımdan çıkan sevinçlerim var benim,
insanların sahip olup
uğruna dünyalar feda ettiği şeyler
benim için bu demekti,
gelip geçici olması,
aciz vücuduma kazınan
hiçbir huzur
caiz değildi,
bunu belli günlerde tahsilini asla bilmediğim bir hoca
tarafından verilen,
dini sohbet sırasında öğrendim,
insanın bilmediklerini duyması, öğrenmekmiydi,
bunu da bir türlü öğrenemedim,
daha görünür olmak için renkli kıyafetler giyip renksiz
fonların önünde dolaştım,
yine de gösteremedim yüreğimi,
yüksek duvarlı evlere sığındım
bu seferde korkunç tabelalı kapıların azizliğine uğradım,
en iyisi dedim boydan boya bir telgraf ağı kurayım,
esnekliğini de iyi ayarlayayım,
belki göç etmek zorunda olup,
göç etmek istemeyen kuşlar
kendini asar,
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder