5 Ağustos 2017 Cumartesi

katmerli acı

katmer katmer katmerlenen bir acı bu
ocakbaşında tüten bir dumandan arda kalan,
henüz yağmuru dinmiş şehrin sokaklarından
süzülüp gelen itfaiyeye muhtaç bir acı,
benim acım,
ağaçsız bir kiraz, aciz bir kul kadar kırmızıya boyamamıştır gözlerimizi,
ressamdan hallice kalbimde ki bu çizikler,
üstünden arabalar gelip geçsede,
hala güneş enerjisiyle çalışıyor anılarım,
hiç ses etmiyor delip geçen rüzgara,
açıp kollarını bekliyor dinmesini,
konuşup bekliyor dinlemesini,
ve
ben
dünden kalan bir çorba bulup,
ısıtıp,
acımı da katıp,
içiyorum,

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder