bir yaşamın son,
bir ölümün ilk saniyeleri gibiydi,
gitmenin dayanılmaz saçmalığıyla
yoğrulmuş sanrısal bir çıkmazın azmi,
düşündükçe acıkan bir mideden arda kalan,
düşün de,
düşmüş
sarılacağı gülleri kendi elleriyle dikmiş,
algılayamadığı kötülüğü zırh gibi kuşanmış
kendini şair sanıp
atmış kendini,
ama sonunda
anlamış,
"insanlar güzel, ama uzaktan"
Bu metal yığını zırhtan
YanıtlaSilBu her cephenin mağlubu hava tahminlerinden
Sana cevap hiç olmayacak
Ben de güzel demiştim
Mavi şerite bıraktığım pusula bundan
Hani bir dilekle başlanmış gibi